‘’Her kadın mükemmeldir’’ yerine ‘’Her mükemmelliğin ardında bir kadın vardır’’ demek su götürmez bir gerçektir.
Çiçektir klişesine de sosyal medyanın feminik güruhu çok güzel cevap vermişti zamanında.
Bizim ele almamız gereken nokta; Kadın olabilmek.
Elinin hamuruyla er işine karışmasına laf edilen hatun kişilerin devri kapanalı çok oldu.
Sözüm ona onların kötülüğünden bahsetmiyoruz. O zamanın şartlarına göre, inançlarına göre, yaşam tarzlarına göre öyleymiş. Ancak artık öyle değil ve öyle olmamalı. Tarihin de tanıklığıyla nice muhteşem ve öncü işlerde direkt kadının eli emeği vardır. Ama ne yazık ki biz insanlar(!) çoğu zaman hakir görüp adil davranmadık. İnsanlar diye bilerek söyledim çünkü kadına en büyük kötülüğü yapanlar kadınlar. Kız kardeşliğin kazanması gereken yerde, yine kadının en büyük düşmanı kadın. Hatta temelden ele alırsak, annelerimiz. Bilmeden iyiliği için olsa da bir annenin kızına “kız kısmı öyle yapmaz” demesi dahi bu kötülükten sayabiliriz. Tabii ki anneler burada kötülük istedikleri için değil. Ama kendi zamanının şartlarını şimdiye uyarlamaya çalışmadan direkt uygulamak, kadını soyutlamaya çalışmak, her zaman ikinci planda olmaya itmek gibi durumları farkında olmadan annelerimiz kadınlara ilmek ilmek işliyor. Bu sayede özgüvensiz kadınlar, aza tama eden kadınlar, sesini çıkaramayan kadınlar aynı şekilde süregeliyor.
Kadının en büyük düşmanı kadın olduğu gibi, yine en büyük dostu da kadın. Mücadele, birlik, ses çıkarma, güven, yine bir kadının bir kadının elini tutmasıyla gerçekleşiyor. Pusturulmuş kadınlar ayaklanıyor. Birbirlerine sırtlarını dayıyorlar. Birlik olunca, ses çıkarmak daha kolay oluyor. Yanındakinden güç alıp ayağa kalkıp daha yukarı, hep daha yukarı. Yanımızdakinin elini ilk başta tutarak başlayacağız. Komşumuzdan, akrabamızdan başlayacağız. Kendimizden başlayacağız.
Tüm eşitsizliklere,
Tüm şiddete,
Tüm duygusal şiddete,
Tüm sessiz kalmamızı istemenize,
Tüm dayatmalarınıza rağmen.
Hepimiz eşitiz.
Kendi özgüvensizliğini kadınlara iten kadın ve erkeklere inat, bütün olacağız. Aynaya baktığımızda tüm kadınları göreceğiz. Onların yapamadıklarını onlar adına yapacağız. Günü gelince onlar da diğer kadınların yerine ses çıkaracak. Bu devranı kadınlar döndürecek. Korkmadan, cesurca. Kalple fakat en çok sevgiyle. Ayrıştırmadan. İnsanca.
